చివరలో ఉన్న చిత్రం/ వీడియో/ ఆడియో మరువద్దు. 1 min read time.

Matru Panchakam/Adi Shankaracharya/Rendered in the final stages of his Mother. Please read this and explain clearly to Children, if you worships mother father and deity.

మాతృ పంచకం/ఆది శంకరాచార్య/ఆయన తల్లి చివరి దశలో అందించబడింది. ఎవరైతే తల్లి తండ్రి దేవతను పూజిస్తారో, వారు శ్రద్ధగా చదివి, పిల్లలకు అర్ధం అయ్యేలా చెపుతారు కదూ?

If children understand this, they will keep us at their home in our old age. if we understand this, we will give equal facilities to our parents and keep them with us.

ఇది పిల్లలకు అర్ధం అయితే, మనకు ముదుసలి వయస్సులో, ఇంట్లో పెట్టుకుని అండగా ఉంటారు. మనకు అర్ధం అయితే, మన తల్లి దండ్రులకు మన సమాన సౌకర్యాలు ఇచ్చి మన దగ్గర పెట్టుకుంటాము.

Adi Shankara Bhagawat Pada was born at Kalady in Kerala in a Namboodiri Family. His mother was Aryamba and his father died very early. When he wanted to take up sanyasa very much against the will of her mother, she finally agreed with a condition, that He should be present near her death bed and also he should perform the obsequies. Shankara agreed for this and took up Sanyasa.

ఆది శంకర భగవత్ పాదా, కేరళలోని కాలడిలో నంబూద్రి కుటుంబంలో, జన్మించారు. అతని తల్లి ఆర్యాంబ. అతని తండ్రి చాలా త్వరగా మరణించారు. అతను తన తల్లి ఇష్టానికి వ్యతిరేకంగా, చాలా సన్యాసం తీసుకోవాలనుకున్నప్పుడు, ఆమె చివరకు ఒక షరతుతో అంగీకరించింది. అతను ఆమె మరణశయ్య దగ్గరే ఉండాలి మరియు అతను శవయాత్రలు కూడా చేయాలి. శంకరుడు అందుకు అంగీకరించి సన్యాసం స్వీకరించాడు.

When he was at Sringeri, he realized that his mother was nearing death and by the power given to him by God reached there immediately. He was near his mother at the time of her death and also performed the funeral ceremonies. It was at this time he wrote this five slokas which came out deep from his mind. This was possibly the only poem he wrote, which is not extolling any God and also not explaining his philosophy.

అతను శృంగేరి వద్ద ఉన్నప్పుడు, తన తల్లి మరణానికి చేరువలో ఉందని గ్రహించి, దేవుడు ఇచ్చిన శక్తితో, వెంటనే అక్కడికి చేరుకున్నారు. ఆమె మరణించే సమయంలో అతను తన తల్లి దగ్గరే ఉన్నారు మరియు అంత్యక్రియలు కూడా చేశారు. ఈ సమయంలో అతను తన మనస్సు నుండి లోతుగా వచ్చిన ఈ ఐదు శ్లోకాలను వ్రాసారు. ఇది బహుశా అతను వ్రాసిన ఏకైక పద్యం, ఇది ఏ దేవుడిని కీర్తించలేదు మరియు అతని తత్వాన్ని కూడా వివరించలేదు.

Mother has been extolled as a god form in several places in the puranaas and also God has been approached as a son approaches his mother by many great savants.

పురాణాలలో అనేక ప్రదేశాలలో తల్లిని దేవతా రూపంగా కీర్తించారు మరియు అనేక మంది మహానుభావులు, కొడుకు తన తల్లిని సమీపించినట్లుగా, భగవంతుడిని కూడా ఆశ్రయించారు.

She is Dhatree[1] - One who bears the child, Janani[2] - one who gives birth to the child, Ambaa[3] - One who nourishes the limbs of the child and Veerasu[4] - One who makes him a hero, Shusroo[5] - One who takes care of him.

ఆమె ధాత్రీ[1] - బిడ్డను భరించేది, జనని[2] - బిడ్డకు జన్మనిచ్చేది, అంబా[3] - శిశువును పెంచి పోషించేది, వీరసు[4] - అతన్ని ఒక వ్యక్తిగా చేసేది హీరో, షుస్రూ[5] - అతనిని మంచి గా చూసుకునేది.

But Shankara in these poems is not dealing either of God in the form of mother nor mother in the form of God. He laments to the lady who was his mother and points out how his conscience is pricking him for being not able to do the duty of a son.

కానీ శంకరుడు ఈ పద్యాలలో భగవంతుని తల్లి రూపంలోనో, తల్లి రూపంలోనో వ్యవహరించడం లేదు. అతను తన తల్లి అయిన స్త్రీకి విలపించాడు మరియు కొడుకు యొక్క కర్తవ్యం చేయలేనందుకు తన మనస్సాక్షి తనను ఎలా కొడుతోందో చూపిస్తుంది.

మనస్సును కదిలించే ఆదిశంకరుల మాతృ పంచకం (అర్థ తాత్పర్యాలతో). కాలడిలో అది శంకరుల తల్లి ఆర్యాంబ మరcణశయ్యపై ఉంది. తనను తలచుకొన్న వెంటనే ఆమె దగ్గరకు శంకరులు వచ్చి ఉత్తరక్రియలు చేసారు. ఆ సందర్భంలో శంకరులు చెప్పిన ఐదు శ్లోకాలు మాతృపంచకం గా ప్రసిద్ధమైనవి.

1. ముక్తామణిస్త్వం నయనం మమేతి
రాజేతి జీవేతి చిరం సుత త్వం
ఇత్యుక్తవత్యాస్తవవాచి మాతః
దదామ్యహం తండులమేవ శుష్కమ్ 2

Mukthaa Manisthvam, Nayanam mamethi,
Rajethi jeevethi chiram sthutha thwam,
Ithyuktha vathya vaachi mathaa,
Dadamyaham thandulamesh shulkam.

मुक्तामणि त्वं नयनं ममेति
राजेति जीवेति चिर सुत त्वम् ।
इत्युक्तवत्यास्तव वाचि मातः
ददाम्यहं तण्डुलमेव शुष्कम्

తాత్పర్యము: అమ్మా ! నువ్వు నా ముత్యానివిరా!, నా రత్నానివిరా!, నా కంటి వెలుగువు నాన్నా! నువ్వు చిరంజీవి గా ఉండాలి అని ప్రేమగా నన్ను పిలిచిన నీ నోటిలో - ఈనాడు కేవలం ఇన్ని శుష్కమైన బియ్యపు గింజలను వేస్తున్నాను. నన్ను క్షమించు.

Long live, Oh, pearl mine, Oh jewel mine,
Oh my dearest eyes, Oh mine prince dearest, And oh my soul of soul, Sang thou to me, But in return of that all, Oh my mother dearest. I could but give you dry rice in your mouth.

2. అంబేతి తాతేతి శివేతి తస్మిన్
ప్రసూతికాలే యదవోచ ఉచ్చైః
కృష్ణేతి గోవింద హరే ముకుందే
త్యహో జనన్యై రచితోయమంజలిః 2

తాత్పర్యము: పంటిబిగువున నా ప్రసవకాలములో వచ్చే ఆపుకోలేని బాధను - అమ్మా! అయ్యా! శివా! కృష్ణా! హరా! గోవిందా! - అనుకొంటూ భరించి, నాకు జన్మనిచ్చిన తల్లికి నేను నమస్కరిస్తున్నాను.

3. ఆస్తాం తావదియం ప్రసూతి
సమయే, దుర్వార శూలవ్యథా
నైరుచ్యం తనుశోషణం, మలమయీ
శయ్యా చ సంవత్సరీ
ఏకస్యాపి న గర్భభార
భరణ క్లేశస్య, యస్యాక్షమః
దాతుం నిష్కృతిమున్నతోపి
తనయః, తస్యై జనన్యై నమః.

తాత్పర్యము: అమ్మా! నన్ను కన్న సమయంలో నువ్వు ఎంతటి శూలవ్యథను (కడుపునొప్పి) అనుభవించావో కదా! కళను కోల్పోయి, శరీరం శుష్కించి ఉంటుంది. మలముతో శయ్య మలినమైనా – ఒక సంవత్సరకాలం ఆ కష్టాన్ని ఎలా సహించావో కదా! ఎవరూ అలాంటి బాధను సహించ లేరు. ఎంత గొప్పవాడైనా కుమారుడు, తల్లి ఋణాన్ని తీర్చుకోగలడా? నీకు నమస్కారం చేస్తున్నాను.

4. గురుకు లముప సృ త్య
స్వప్న కాలే తు దృష్ట్వా
యతి సముచితవేషం ప్రారుదో త్వముచ్చైః
గురుకులమథ సర్వం ప్రారుదత్తే సమక్షం
సపది చరణయోస్తే మాతరస్తు ప్రణామః.

తాత్పర్యము: కలలో నేను సన్యాసివేషంలో కనబడేసరికి బాధ పడి, మా గురుకులానికి వచ్చి పెద్దగా ఏడ్చావు. ఆ సమయంలో నీ దుఃఖం, అక్కడివారందరికీ బాధ కలిగించింది. అంత గొప్పదానివైన, నీ పాదాలకు నమస్కరిస్తున్నాను

5. న దత్తం మాతస్తే
మరణ సమయే తోయమపివా
స్వ ధా వా నో దత్తా
మరణదివసే శ్రాద్ధవిధినా
న జప్త్వా మాతస్తే మరణ
సమయే తారక మను-
రకాలే సంప్రాప్తే, మయి
కురు దయాం మాతురతులామ్.

తాత్పర్యము: అమ్మా ! సమయం మించిపోయాక వచ్చాను. నీ మరణసమయంలో కొంచెం నీళ్ళు కూడా నేను నీ గొంతులో పోయలేదు. శ్రాద్ధవిధిని అనుసరించి స్వధా ను ఇవ్వలేదు. ప్రాణము పోయే సమయంలో నీ చెవిలో తారకమంత్రాన్ని (ఓం రామాయనమః అను ఆరు అక్షరముల మంత్రమని కొందరు ఓం శ్రీరామరామ అనునదే తారకమని మరికొందరు) చదవలేదు . నన్ను క్షమించి, నాయందు దేనితో సమానము కాని దయ చూపించు తల్లీ !!

OurGatraNaivedyaSeva - Please try to Sing/ Chant from Navel - We are not singers, but we should also try to sing, for Breathing exercise; Reducing phlegm in the throat; Strength of mind control; Prevention of Mental, Thyroid, Lungs, Heart, BP diseases; Better Pranayama, Health, Vaksuddi, Peace of mind, Spiritual, Puja.

మన గాత్ర నైవేద్య సేవ - దయచేసి నాభి నుంచి పాడే/ జపించే ప్రయత్నం చేయగలరు - మనము గాయకులము కాదు, అయినా, మీరూ పాడే ప్రయత్నం చేయాలి, శ్వాస వ్యాయామం కు; గొంతులో కఫము తగ్గడానికి; మనసు నియంత్రణ బలం కు; ధైరాయిడ్, ఊపిరితిత్తులు, గుండె, బీపీ, మానసిక వ్యాధుల నివారణకు; ఉత్తమ ప్రాణాయామ, ఆరోగ్యం, వాక్సుద్ది, మనశ్శాంతి, ఆధ్యాత్మికత, పూజకు.

Sri Matru Panchakam Adi Sankaracharya Mukthaa Manisthvam Nayanam mamethi   Note : ఎవరు ఏ విషయాలు చెప్పినా, అది వారి వ్యక్తిగత అభిప్రాయమో లేక అనుభవమో లేక పెద్దల నుంచి విన్నవో. అందరూ ఏకీభవించాలని లేదు. మీ యోచనతో లేదా పెద్దల సలహాలతో, మంచి చెడు నిర్ణయించుకొనగలరు. Whatever you are reading here is their opinion or experience or heard from elders. Everyone may not agree. Please consult your elders and decide whether it is good or bad.
ఆత్మ వంచన కాపీ వద్దు, ఫార్వార్డ్ ముద్దు. స్వార్థం నిర్లక్ష్యం వదిలి, భారతీయ విలువల, మంచిని పంచిన పెంచిన పుణ్యం.
మా సామాజిక చైతన్య సమాచారం లో తప్పులు ఉంటే మన్నించి, బాధ్యత గల పౌరునిగా, మంచిని పెంచే, ఆదర్శ వ్యక్తి గా, సరిచేసి సూచించగలరు.
మాతృమూర్తి మాతృభాషను గౌరవించి, తెలుగు లో సొంతం గా 2 మాటలు రాయడం, కనీసం మమ్మల్ని తిట్టేందుకు అయినా. ధర్మాన్ని రక్షించిన, అది మనల్ని కాపాడుతుంది.